Regio – Gemeenten moeten achterhalen welke knelpunten kinderen ervaren en hiermee aan de slag gaan. Dat stelt Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer naar aanleiding van het tweejaarlijkse onderzoek ‘Als je het ons vraagt.’
Kinderen geven hun leven gemiddeld een rapportcijfer van 7.7, blijkt uit het onderzoek. Een op de acht kinderen geeft zijn of haar leven een onvoldoende.
In de provincies Friesland, Groningen en Limburg geven kinderen hun leven vaker een onvoldoende. Volgens het rapport wonen daar meer kinderen in kwetsbare gezinnen dan in andere provincies. ‘We weten uit eerdere onderzoeken dat kinderen door deze problemen hun leven een lager cijfer geven.’
Kinderen willen meer inspraak
Veel kinderen geven aan dat ze zich niet gesteund voelen door volwassenen in de samenleving. Wel door hun ouders overigens. Ook vinden kinderen het belangrijk om meer inspraak te hebben. Dus kunnen meepraten en beslissen over onderwerpen die ze belangrijk vinden, zoals de aanpak van armoede, de klimaat- en stikstofcrisis en de oorlog in Oekraïne.
Aan de slag
Volgens Kalverboer moeten gemeenten aan de slag met deze uitkomsten. ‘Zij zijn verantwoordelijk voor het welzijn en de ontwikkeling van de kinderen. Daarom moeten gemeenten achterhalen hoe het met hun kinderen gaat en waar hun knelpunten liggen. Het is daarbij belangrijk dat ze zelf betrokken worden bij de oplossingen en het beleid dat gemaakt wordt, zoals het Kinderrechtenverdrag ook voorschrijft.’
‘Maak werk van kinder- en jongerenparticipatie’
Ze vraagt daarom aan gemeenten om te onderzoeken wat kinderen in hun gemeente nodig hebben en deze oplossingen met hen te bespreken. Ook vraagt ze om meer kinder- en jongerenparticipatie. ‘Als Kinderombudsman vinden we het belangrijk dat alle kinderen gelijke kansen krijgen, en inspraak hebben bij belangrijke beslissingen die hen raken.’ Daarnaast is het belangrijk dat gemeenten en het Rijk een kinderrechtentoets gebruiken bij de ontwikkeling van beleid. ‘Zo kan vooraf al bekeken worden wat de impact van beleidsmaatregelen is op kinderen en hun rechten.’