Pareltjes uit onze Samenleving: Corrie Remeeus
Regio – In de serie “pareltjes uit onze samenleving” geven wij aandacht aan bijzondere mensen, die veel voor de Nieuwkoopse gemeenschap betekenen. Zonder vrijwilligers kunnen verenigingen, clubs, stichtingen en genootschappen niet bestaan. Vrijwilligers kun je nooit genoeg hebben en gelukkig zijn er vele mensen, die zich in hun vrije tijd willen inzetten voor een ander. Zodra onze redacteur Theo Leliveld vindt dat er iemand meer in de schijnwerpers moet worden gezet plaatst de eindredactie het bijbehorende artikel…
Corrie Remeeus is al meer 30 jaar vrijwilliger
De Hospicegroep Alphen aan den Rijn Nieuwkoop biedt vrijwillige, aanvullende zorg in de laatste levensfase.
Ieder mens sterft op zijn eigen moment, op zijn eigen manier. Corrie Remeeus probeer daarin mee te bewegen door er voor hen te zijn, met zorg en aandacht. Corrie: “Weet dat ze al zes jaar vrijwilliger was toen er voor het eerst een cliënt in haar aanwezigheid overleed? Heel vaak gebeurt het als je net even koffie drinkt met de familie, op een stil moment. De dood hoort er hier gewoon bij, en verder is de sfeer heel gemoedelijk en warm, dus het is echt geen kommer en kwel. Er wordt veel gelachen, maar we kunnen ook goed stil zijn met elkaar. Hoe ben je bij de Hospicegroep betrokken geraakt? Corrie: Heeft altijd in de zorg gewerkt, zowel in de thuiszorg als in het verzorgingshuis.
We hebben hier zo ontzettend veel met elkaar meegemaakt.
Dit werk houdt je een spiegel voor: wie ben je en wat kun je voor een ander betekenen? Dat is een waardevolle les, nog steeds. Corrie Remeeus met haar persoonlijke aandacht en liefdevolle zorg geven ze mensen letterlijk en figuurlijk de ruimte om afscheid te nemen, in een vertrouwde omgeving en op hun eigen manier. Remeeus is er voor iemand, al is het maar kort, en dat doet ze met aandacht en respect. Corrie probeer simpelweg te doen wat nodig is, en soms betekent dat dat je mensen juist láát. Niet iedereen vindt de nabijheid prettig, dus daar probeer ik mijn aandacht zo goed mogelijk op af te stemmen. De mensen die hier verblijven zijn ziek, maar zij hebben nog steeds een stukje leven. De vraag is hoe zij dat willen invullen. Waar de een de dood liever ontkent, kan de ander bijna over niets anders praten. Als vrijwilliger respecteer ik dat, en dat geldt natuurlijk ook voor mijn houding naar de naasten. Degene die het ondergaat, voelt vaak dat het op is, maar degenen die ernaast staan kunnen daar soms reddeloos verdrietig over zijn. Daar heb ik natuurlijk ook aandacht voor, en als zij liever in- en uitlopen zonder een woord, is dat ook goed.
Het gaat om hen, niet om mij.”
Heeft geduld en liefde, is bevlogen en betrokken. Ondersteund mensen, heeft oog wat er gaande is.
Het is een vrijwilliger van onschatbare waarde.