Nieuwveen – Naast de rubriek “Langs het (Leli)Veld” hebben we ook “Theo-Logica.” Voetbal is immers zijn geloof en het veld is zijn kerk. Hier worden exponenten van ons regionale voetbal kritisch tegen het licht gehouden. En uiteraard met zijn uitgesproken mening en visie.
Mika Valentijn: Altijd willen leveren
Mika Valentijn voegt veel strijd en ook wel voetballend vermogen toe aan NSV’46. Hij speelde in het verleden bij Altior en Zevenhoven, is woonachtig in Langeraar en is seizoenkaarthouder van Feyenoord. De liefde voor die club deed hem stoppen met het voetballen op zondag, waarna hij naar Zevenhoven vertrok.
De later geworden centrale verdediger pakte nog weleens een rode kaart. Vroeger was hij een boef, had een kort lontje, deelde wat schoppen uit en had een grote mond. Nu hij wat ouder is geworden is dat scherpe kantje er wel af, maar oogt soms wat wild, vooral bij het opbouwen van achteruit.
Na gedane arbeid wil de Langeraarder lekker ontspannen in de kantine. Een biertje is dan ook erg belangrijk voor hem na een wedstrijd.
Zijn ontwikkeling als verdediger
Valentijn is bij Zevenhoven pas centrumverdediger geworden. Onder Jan Wouters, destijds hoofdtrainer bij Altior, heeft Mika in het eerste geregeld linksback gespeeld en kwam hij voor het eerst pas achterin terecht. Bij Zevenhoven wilde Chris Snatersen graag met een rechts- en linkspoot centraal achterin spelen en zodoende is Valentijn daar terecht gekomen. “Bij Altior in de jeugd stond ik eigenlijk overal. Soms in de spits, dan weer op het middenveld.”
In de eerste vier wedstrijden van dit seizoen was de boomlange centrale verdediger onomstreden, maar vooral in het eerste jaar was Valentijn nog zoekende bij Zevenhoven. In zijn eerste jaar draaide het nog niet. Het tweede jaar was al veel beter en net als Zevenhoven denkt te oogsten vertrek hij naar NSV 46.
Valentijn: “Ik heb er een mooie tijd gehad en een aantal goede feestjes meegemaakt bij Zevenhoven. Ik moet Berry Peters trouwens ook bedanken. Daar heb ik toch wel veel aan te danken gehad. Hij heeft me de juiste mentaliteit bijgebracht.”
Nieuwe perspectieven
Hij is overtuigd en vastberaden dat hij het gaat maken, dat is soms ook zijn valkuil. Gretigheid kan hem in de weg zitten. Toekomstige jeugdige spelers komen eraan en er is ze nog veel te leren. Valentijn schroomt het niet spelers zoveel mogelijk uit te dagen en hierdoor een gezonde sportcultuur te creëren. Een prachtige taak om die jonge gasten ver te helpen.
Maar Valentijn zelf moet ook de tijd krijgen om zich te ontwikkelen. Hier ligt een geweldige uitdaging voor Robert Swart, de hoofdtrainer van NSV’46. Hij hoopt veel strijd en voetballend vermogen aan de Noordenaren toe te voegen. Zijn motto is en blijft: “Borst vooruit!” Hierdoor blijft zijn motivatie ook hoog. Het is een echte winnaar.