Een onderneming had adviezen over staatsteun aan de gemeente Hulst verstrekt. Saillant detail: de gemeente is 100% aandeelhouder van deze onderneming. De gemeente stelt dat vanwege deze aandeelhouderspositie de onderneming erop mocht vertrouwen dat de adviezen vertrouwelijk zouden blijven.

Toen een Woo-verzoek binnenkwam dat onder andere zag op deze adviezen weigerde de gemeente dan ook deze adviezen openbaar te maken. De gemeente stelde dat de vertrouwelijkheid van de adviezen hoe dan ook aan de openbaarmaking in de weg staat.

Hierop gaat het besluit onderuit. De vertrouwelijkheid van (de wijze van verstrekking van) stukken door een onderneming aan de gemeente kan een rol spelen bij de toepassing van de uitzonderingsgrond ‘vertrouwelijk verstrekte bedrijfs- en fabricagegegevens (artikel 5.1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Woo)’, maar dit kan op zichzelf niet als argument dienen om stukken niet openbaar te maken. Bij de toepassing van de eerder genoemde uitzonderingsgrond speelt ook nog eens dat alleen voor zover sprake is van bedrijfs- en fabricagegevens informatie op die grond geweigerd kan worden. Zomaar een heel advies weigeren omdat daarin vertrouwelijk verstrekte bedrijfs- en fabricagegegevens staan is juridisch niet houdbaar.

De rechtbank Zeeland-West-Brabant stuurt de gemeente Hulst terug naar de tekentafel. Ze moet per zelfstandig onderdeel (lees: per alinea) van elk advies beoordelen en motiveren of een uitzonderingsgrond uit de Woo van toepassing is. Is dat niet het geval? Dan moet die alinea gewoon openbaar gemaakt worden.